Η θερμοκρασία στην είναι: ° C και ο καιρός είναι:

Category: Για ενήλικες
Published on 24 January 2013 Hits: 12474
Print

Πότε χρειάζεται η Φθορίωση των Δοντιών;

Η φθορίωση των δοντιών είναι μια θεραπεία που κυρίως εφαρμόζεται κατά την παιδική ηλικία για την προστασία των ευαίσθητων παιδικών δοντιών. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη θεραπεία μεταξύ 6 και 15 ετών, την περίοδο δηλαδή που σχηματίζονται και ανατέλουν τα μόνιμα δόντια.

Χρησιμοποιείται όμως και σε ενήλικες, κυρίως σε άτομα που αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο τερηδόνας ή πρόβλημα υπερευαισθησίας. Η συνηθέστερη περίπτωση χρήσης της φθορίωσης στους ενήλικες αφορά σε δόντια με εκτεθιμένο τμήμα της ρίζας λόγω υφίζησης των ούλων. Η ρίζα του δοντιού καλύπτεται απο οστείνη που είναι λεπτότερη και όχι τόσο σκληρή όσο η αδαμαντίνη, με συνέπεια να είναι πιο επιρρεπής σε τερηδονισμό ή σε αποτριβές που προκαλούν υπερευαισθησία. Η τοπική φθορίωση βοηθά στην ενίσχυση αυτής της περιοχής μειώνοντας τα συμπτώματα της ευαισθησίας καθώς και τον κίνδυνο τερηδόνας.

Πώς γίνεται η Φθορίωση των Δοντιών;

Η πρόσληψη φθορίου από τον οργανισμό μας μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους:

  • τροφές που περιέχουν φθόριο πχ. ψάρια
  • φθοριωμένο πόσιμο νερό
  • φθοριούχες οδοντόκρεμες και στοματικά διαλύματα
  • ταμπλέτες ή άλλα συμπληρώματα φθορίου
  • τοπική εφαρμογή στο ιατρείο

Όταν μιλάμε για φθορίωση των δοντιών αναφερόμαστε συνήθως στην τοπική εφαρμογή υψηλών συγκεντρώσεων φθορίου στα δόντια μας από τον οδοντίατρο στο ιατρείο.

Φθορίωση στο ιατρείο με βερνίκι φθορίου

Πρόκειται για τη μέθοδο φθορίωσης που χρησιμοποιείται περισσότερο σε ενήλικες αλλά και σε παιδιά σε περιπτώσεις που χρειαζόμαστε πιο εντοπισμένη εφαρμογή φθορίου σε ορισμένα μόνο δόντια που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Τα βερνίκια φθορίου είναι ουσίες με πολύ υψηλή συγκέντρωση φθορίου που επαλείφονται στο δόντι (πάνω στην αδαμαντίνη ή την οστείνη) από τον οδοντίατρο με τη χρήση ειδικού πινέλου. Το υλικό σκληραίνει γρήγορα αλλά συνιστάται να μην βουρτσίσει τα δόντια ή φάει ο ασθενής για τις επόμενες 4 ώρες τουλάχιστον.

Όταν γίνεται τοπική εφαρμογή φθορίου, σχηματίζονται και εναποτίθενται πάνω στην επιφάνεια του δοντιού μικρά σφαιρίδια φθοριούχου ασβεστίου. Αυτά τα σφαιρίδια λειτουργούν σαν δεξαμενές φθορίου απελευθερώνοντας σταδιακά το φθόριο και το ασβέστιο, προστατεύοντας το δόντι από τις επιθέσεις των οξέων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Παράλληλα σφραγίζουν τυχόν εκτεθιμένα οδοντικά σωληνάρια της οδοντίνης ανακουφίζοντας από τα συμπτώματα της υπερευαισθησίας.